Czy samobójstwo jest kwestią ewolucji? - "Śmiercionośny upominek"

Sonia Draga 2015

Samobójstwo jest najrzadziej rozpoznawanym zachowaniem dewiacyjnym. Definiuje się je zarówno w aspekcie społecznym, jak i psychologicznym. Przez jednych uznawane jest za grzech, przez innych za chorobę, a jeszcze inni uznają ten akt za wybawienie. Gdy ktoś popełnia samobójstwo zawsze pozostaje wiele pytań. Najbardziej dziwi jednak to, że młodzi ludzie popełniają samobójstwa w wyjątkowo drastyczny sposób. Czy to przejaw nowego ruchu młodzieżowego, a może działania seryjnego zabójcy? Kim jest Hunger, który komponuje muzykę dla samobójców i dlaczego kaseta od niego jest tak wyjątkowa? Aby uzyskać odpowiedzi na te pytania zapraszam was do nocnego lokalu, przed którego wejściem rozdają żyletki…

[R] Oczyszczenie przynosi wolność - "Katharsis" Erik Axl Sund

"Khatarsis", Erik Axl Sund,
Sonia Draga 2014

Ludzie są jak klocki lego – nie rozumiemy ich uśmiechu, ale nie możemy oderwać od nich wzroku. „Katharsis” odsłania przed nami niepozorne zdarzenia, które stają się brakującymi elementami układanki. Czas dobiega końca i przychodzi pora na wyznania. Przeszłość okazuje się ukrywać pod swoimi skrzydłami tajną organizację. Bohaterki próbują odpowiedzieć na pytanie: „Dlaczego jestem, jaka jestem?”. „Ludzkie myśli porwane na drobne strzępy papieru.” /s 27/. Nic nie jest tu jednoznaczne, a bieg wydarzeń wciąż ujawnia przed nami małe skrawki prawdy, które sami musimy ułożyć w całość. Zakończenie jest niczym wielki finał greckiej tragedii, której celem jest oczyszczenie, katharsis. Właśnie teraz przychodzi na to pora. Czy poznamy prawdziwe oblicze Victorii Bergmann? 

[R] "Trauma" - wspomnienia niczym otwarta rana

„Obłęd” kończy się dramatycznym wydarzeniem w życiu Jeanette – podczas pobytu w wesołym miasteczku Grona Lund, zostaje porwany jej syn Johan. Od tego momentu zaczyna się fabuła „Traumy”. Jeanette szaleńczo próbuje odtworzyć tamten dzień w pamięci, znaleźć podpowiedź, wskazówkę co ma robić. Wszystko, co pamięta jest jednak zbyt mgliste, by złożyć się na logiczną całość. Miotają nią negatywne uczucia: zniechęcenia, smutku, zagubienia. Jednocześnie próbuje zachować zimną krew i profesjonalnie kontynuować poszukiwania.

Na drugą część Obliczy Victorii Bergman czekałam z niecierpliwością, bo „Obłęd” całkowicie mnie pochłonął, poruszył, zafascynował i wstrząsnął. „Traumę” kupiłam tuż po premierze, ale zaplanowałam jej czytanie dopiero na okres urlopowy. Chciałam oddać się tej historii bez wyjątku, leżąc w cieniu drzewa ze schłodzonym Somersby pod ręką. „Trauma” nie zawiodła, a wręcz podniosła poprzeczkę. Okazało się bowiem, że Victoria masz jeszcze w zanadrzu wiele tajemnic, a wnioski dotyczące mordercy mogą być zbyt pochopnie wyciągnięte...

[R] „We we're dust in a world of grim obsession”

„Policja znajduje w Sztokholmie zwłoki kilku chłopców. Noszą one ślady ciężkiego pobicia, są na nich dziwne znaki, jakby nakłuwano je igłami, a we krwi ofiar odkryto obecność środków odurzających. Do tego dwóm chłopcom sprawca obciął przed śmiercią genitalia, jednemu wydłubał oczy, obciął wargi i nos, a także powyrywał włosy z głowy.

Śledztwo w sprawie zabójstw prowadzi komisarz policji, Jeanette Kihlberg. Ponieważ awansowała na to stanowisko niedawno, bardzo chce się wykazać. Jednak dochodzenie idzie jak po grudzie, bo sprawca nie zostawił żadnych śladów. Pani komisarz zdołała jedynie ustalić, że jeden z chłopców pochodził z Białorusi, a jeden z Afryki. Wiele wskazuje na to, że mogli paść ofiarą pedofila albo gangu przemycającego dzieci z Europy Wschodniej lub Afryki…

Z Chin przybywa nielegalny imigrant. Ma kilkanaście lat i nazywa się Gao Lin. W Szwecji ma się skontaktować z kimś, kto się nim zaopiekuje. Jednak po drodze na umówione spotkanie poznaje kobietę, która prowadzi go do swojego mieszkania…” /tekst z okładki, od wydawcy/

Swedish Academy of Crime Writers twierdzi, że „Obłęd” to „Hipnotycznie wciągająca psychoanaliza”. Co do tego nie ma wątpliwości :) Psychoanaliza to najmocniejsza strona książki, bo tuż za nią jest obłęd…