[R] Opowieści z Krypty wprost od samego gospodarza cz.2

Witaj zagubiony wędrowcze. Jesienne wieczory  potrafią być zwodnicze dlatego zapraszam cię do swojej przytulnej Krypty. Podejdź troszkę bliżej, nie bój się, przecież widzę jak tego chcesz. Gwarantuję, że opowiem ci to, czego pragniesz, potrzebujesz. Oto moje zbiory, a wśród nich ta jedna opowieść dla ciebie. Chodź bo noc jest krótka, a historii mam wiele...

Zapraszam ponownie na wycieczkę do Krypty, gdzie Tomasz Siwiec zabierze nas w głąb mrożących krew w żyłach historii, z których każda uderza w inna strunę naszych emocji, ukrytych leków i obsesji. Trudno pozostać obojętnym wobec jakiegokolwiek opowiadania w tym magazynie. Kolejna dawka budzących grozę historii nie zawiedzie czytelnika. W części drugiej czeka na nas telewizyjny kryzys i trochę utrapienia z zachciankami Panny Anny. Będziemy musieli zejść do piwnicy, gdzie są szczury oraz odwiedzić opuszczony szpital psychiatryczny. Możliwe też, że dopadnie nas coś na drodze, choć niektórzy twierdzą, że strach ma wielkie oczy.

[R] "Śmieciowisko", czyli katharsis na ołtarzu babci Gertrudy

Karol Mitka jest dla mnie zagadką. Autorem, który tworzy teksty tak nierówne pod względem poziomu zarówno treści jak i stylu,  że sięgając po jego kolejny twór, zawsze się zastanawiam, czy tym razem będą to berserkerowe flaki z olejem, czy rozkoszny płacz i zgrzytanie zębów. W jego wykonaniu, albo będzie bardzo dobrze, albo beznadziejnie. 

Młodość pozbawiona jest strachu dlatego wypełnia ją bezwzględna determinacja. Wtedy osiąganie celu jest samo w sobie celem. Ci, którym uda się przeżyć ten apokaliptyczny okres dorastania, zyskują dystans. Łatwiej im zastąpić utraconą rzecz czymś innym i  nie podejmować heroicznej wyprawy w nieznane, by odnaleźć ukochaną rękę babci…

[R] HISTERIA - porzućmy niezdrową chęć kreowania realnej rzeczywistości

Zygmunt Freud uważał HISTERIĘ za skutek obniżonego napięcia psychicznego. Oznacza to, że brak pewnej współpracy między czynnościami psychicznymi a świadomością. W następstwie czego dochodzi do utraty kontroli nad funkcjami psychicznymi.

Opowiadania zawarte w pierwszym numerze „Histerii” można sprowadzić do wspólnego mianownika – są próbą ukazania efektów histerii, czyli zniekształceń rzeczywistości i symbolicznych ujawnień emocji jako realnych obiektów.

Po skończonej lekturze numeru siedziałam i myślałam. Nie dostałam „duszności macicznych”, ale było dobrze. Tak, przeczytanie „Histerii” było ciekawym przeżyciem. Sięgając po magazyn zastanawiałam się jaka idea będzie przyświecać redakcji, dokąd będą zmierzać i co chcą osiągnąć. Odpowiedzi na te podstawowe pytania są dopiero lekko wyczuwalne, bo nawet sama Redakcja we wstępie do pisma, nie ujawnia zbyt wiele. Mamy więc zaserwowaną pewną otoczkę niedopowiedzeń i tajemniczości. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że „Histeria” nie jest magazynem typowo horrorowym. Z jednej strony to prawda. Jeśli faktycznie jest tak, jak to wyczuwam, że Redakcja będzie stylizować pismo na klimat dysocjacyjny, to otrzymamy bardzo oryginalną (i mam nadzieję ambitną) rzecz. Aura zniekształceń rzeczywistości, zaburzeń nerwicowych, symbolicznych znaczeń, ukrytych psychoz. Czyż to nie histerycznie wciągające? W końcu sama Alice Liddle ma zdolność >histeria<, która daje jej nieśmiertelność, ale ceną za to jest doprowadzenie się do granic poczytalności.

GOREFIKACJE II – the most disturbing ever!

Horror ekstremalny sięga marginesów gatunku i ma na celu przekraczać granice moralne, granice poprawności a przede wszystkim dobrego smaku. Estetyka jest więc tu niezwykła, bo tak naprawdę jedynym jej kryterium jest szokowanie. Horror ekstremalny musi misternie budować atmosferę niepokoju, napięcia i grozy, aż do całkowitego przerażenia, obrzydzenia i niekiedy zwrócenia. To gatunek specyficzny, bo może łączyć się z innymi tworząc przedziwne wizje, gdyż jego jedynym celem jest wyjście poza granice. Nie ważne jaką kombinacją się stanie, ważne, że na pierwszym planie będą rzeki ciepłej posoki. Można więc powiedzieć, że horror ekstremalny jest jedną z najtrudniejszych form horroru z jakimi twórcom przechodzi się zmierzyć. Czy na naszym rynku literacki jest ktoś, kto potrafi stawić czoła temu nie lada wyzwaniu? Jak daleko autorzy potrafią się posunąć, żeby nas zaszokować? I ostatecznie, czy tak naprawdę jesteśmy gotowi na ekstremalny horror?

„Gorefikacje” ukazały się na Wydaje.pl w 2013 roku. Szesnaście opowieści miało nas wciągnąć w mroczną rzeczywistość pełna brutalności, po której nigdy nie będziemy już tacy sami. Publikacja okazała się nie do końca idealna, ale sporo opowiadań realizowało w pełni założenia antologii. Wśród tekstów bardzo słabych były genialne. Jednak po całości widać było, że autorom nie brakuje pomysłów i zapału, że chcą tworzyć coś na gruncie mało wyeksploatowanego w Polsce horroru ekstremalnego. „GF” osiągnęły niezwykłą popularność. Jako darmowy e-book miał dziesiątki tysięcy pobrań. W umysłach autorów zrodził się więc pomysł kontynuacji tematu. Wspierani przez teksty zagranicznych autorów, postanowili wydać „Gorefikacje II” – podobno jeszcze bardziej brutalne i szokujące.

Lepiej czyta się z reklamówką na głowie

Opowiadanie "Śmieciowisko" Karola Mitki już wkrótce ukarze się w ramach: Zeszyty Grozy Horror Masakra. 

Trzeba powiedzieć jedno: dobre porno jeszcze nikomu nie zaszkodziło ale czy po rozkosz warto iść aż do innego wymiaru? ;)

Przygotujcie się na obrazoburcze bizzaro. Tylko nie zapomnijcie założyć reklamówki z Biedry na głowę – tak czyta się lepiej :D

“Karol Mitka napisał nowelę o fabule tak masakrycznie zeschizowanej, że bledną przy niej nawet najbardziej kontrowersyjne pozycje na rynku. Po tej lekturze wasze mózgi zatrzęsą się w pouderzeniowym szoku. Gwarantuję!”  MordumX