Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Neil Gaiman. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Neil Gaiman. Pokaż wszystkie posty

środa, 27 maja 2015

[R] Zastygłe w czasie wspomnienia - "Drażliwe tematy" N. Gaiman


MAG 2015
Niespokojne duchy, zastygłe w czasie wspomnienia, sekrety skrywane głębiej niż myślimy, potwory w ludzkich maskach i ludzie w maskach potworów, oto „Drażliwe tematy” Neila Gaimana. Zbiór opowiadań opublikowany nakładem Wydawnictwa Mag jest perełką dla tych, którzy szukają niesamowitych opowieści będących ucztą dla wyobraźni, a zarazem wyzwaniem dla wrażliwości i intuicji. 

"I myślę o nas, o wszystkich ludziach i maskach, które nosimy, maskach, za którymi się ukrywamy, i maskach, które nas ukrywają. (...) A potem myślę o potrzebie pomagania innym i o tym, jak przywdziewamy maski, by to robić, jak zdjęcie maski czyni nas bezbronnymi...
Wszyscy nosimy maski. To właśnie sprawia, że jesteśmy interesujący.
Oto historie o owych maskach i ludziach, którzy się pod nimi kryją." /s 11/

środa, 5 marca 2014

[R] Wspomnienia na skraju świadomości


Zawrócić i pozostawić przeszłość w spokoju. Gdyby to było takie proste. Na końcu drogi zawsze czeka nas powrót do początku. Łatwo jest iść do przodu, gdy nie spogląda się za siebie, bo tam kryją się właśnie wspomnienia „przysłonięte tym, co nastąpiło później, niczym zabawki dziecięce, zapomniane na dnie wypchanej szafy dorosłego, ale nigdy nie giną bez śladu” /s 12/. Nasz bohater jest już dorosły, nie narzeka na swoje życie, jednak w jego pamięci kryje się coś, do czego musi wrócić. Wszystkie drogi zaczynają prowadzić jego myśli ku niewielkiemu stawowi na końcu drogi.

Czas w powieści jest płynny, leniwy. Nie do końca dostrzegamy jego upływ. Zdajemy sobie sprawę, że jest jakieś przed i jakieś po, ale wszystko wydaje się mieszać. Wspomnienia stają się teraźniejszymi wydarzeniami. Wszystko zaczyna się powtarzać, bo „wystarczy pożyć dość długo, by ujrzeć twarze powtarzające się w czasie” /s 13/. Wkraczamy więc do krainy wewnątrz drugiego człowieka, do jego wspomnień, które tlą się na skraju świadomości i znów chcą być przeżyte. Fabuła zyskuje wewnętrzny charakter intymnego zaproszenia w głąb.