Ci, którzy pokochali grozę w dzieciństwie, wiedzą jak cenny zyskali dar. Dlatego Alicya w Krainie Słów postanowiła wyruszyć do dziwnej Krainy Koszmarków, aby udowodnić, że małe potworki lubią czytać.
W cyklu „Potworki
czytają!” będziemy starały
się pokazać pozycje, które będą rozbudzać zainteresowania czytelnicze dzieci i
młodzieży. Wiadomo bowiem, że obcowanie z literaturą uczy operowania
abstrakcją, poszerza zasób słownictwa, wykształca umiejętność skupiania uwagi,
samodzielnego myślenia, otwartości na świat i ludzi. Jednak wśród pozycji dla
dzieci i młodzieży literatura grozy często zostaje spychana przez rodziców na
margines, gdyż w ich mniemaniu, albo stanowi tylko element rozrywkowy, ale
jakieś zagrożenie wychowawcze. A przecież literatura grozy, to nie tylko forma
rozrywki, to kulturalna metafora i zwierciadło społeczeństwa. Pokazuje
schematy, niedominujące wartości, które nie są obecne w mainstreamie i nie
chodzi o zombie, mumie itd. Chodzi o to, że ukazuje specyficzne potrzeby,
niedopuszczane wartości oraz niestandardowe problemy (np. śmierć Dziewczynki z Zapałkami,
porzucenie Jasia i Małgosi przez rodziców). Nie tylko pozwala na
bezpieczne ich przeżycie oraz poznanie, ale co ważniejsze, pokazuje jak sobie z
nimi radzić.
Uważamy, że literatura grozy jest pobudzaniem zachwytu,
nienasycenia i zachłanności, które stanowią elementarne zasady rozwoju i
uczenia się. Lektura dla dzieci oraz
młodzieży nie może być ugrzeczniona, ale ma zmuszać do aktywności. Dlatego nie
należy bać się tego, że dziecko interesuje się tematyką grozy – to naturalny
etap jego rozwoju. Dziecko nie myśli kategoriami racjonalnymi, więc przetwarza
bodźce i informacje zewnętrzne na poziomie fantazjowania/wyobraźni: ucieleśnia
lęk, nadaje mu znajomy kształt: czarownica, potwór, smok, wampir wtedy łatwiej
mu je pokonać, bo wygrywa z czymś poniekąd „namacalym”.
Kontakt z książką to proces, uczy komunikacji i rozumienia, jest
propozycją do rozmowy, odczuwania pełnego wachlarzu emocji, zarówno
pozytywnych, jak i negatywnych. Odczuwanie lęku czy strachu, tak
poszukiwane przez młodszego czytelnika, pomagają mu przepracować problemy
charakterystyczne dla danego etapu rozwoju, przejścia procesu inicjacji w
dorosłość oraz zbudowania tożsamości przez indywidualizację. Trzeba przeżywać
strach i rozmawiać o nim, nie ma innej drogi do jego opanowania go. Świat pełen
jest wszelakiego brudu, niesprawiedliwości, zła z którym dziecko prędzej czy
później się zetknie. Utwory dla dzieci i młodzieży powinny ukazywać koleje
losu, lęki, choroby, samotność, umieranie, ale i radość, szczęści, miłość, bo
dualizm jest podstawą istnienia człowieka.
To jasne, że za punkt honoru stawiamy sobie rehabilitację
elementów grozy w literaturze dla dzieci i młodzieży - odkrycie oraz
przedstawienie na nowo ich dobroczynnego wpływu (jak to w klasycznych baśniach
bywało). Jednak mimo naszych rekomendacji, przestrzegamy i zaznaczamy, że
prezentowane przez nas książki kierujemy w pierwszej kolejności do rodzica,
żeby zapoznał się on z historią, ich estetyką i sam ocenił, czy jego pociecha
jest gotowa na daną lekturę (jakie ma możliwości interpretacyjne oraz
analityczne). Podkreślamy również, że czytanie to zabawa, gra z książką, z
tekstem oraz obrazem, na którą rodzic musi mieć czas - to forma spędzania
wolnego czasu zarówno z młodszym, jak i starszym dzieckiem.
W naszych prezentacjach książek
skupimy się na:
1.
Wartościach edukacyjnych.
2.
Nasyceniu koszmarkowatością (grozą).
3.
Ocenie wymiaru estetycznego dzieła.
4.
Pomysłowością, oryginalnością pomysłu.
5.
Dostosowaniem treści do wieku.
Zapraszamy więc na cykl poświęcony opowieścią grozy dla
dzieci i młodzieży, bo wierzymy, że małe potworki lubią czytać :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz